Dag 3

We zijn vanmorgen tegen 5uur wakker, een werkweek is er niets bij. Om 6uur besluiten we om uit bed te gaan en om langzaam maar zeker de tent in te pakken en te gaan ontbijten. Het is gelukkig droog en als de tent opgeruimd is genieten we van het uitzicht op de vulkaan aan de overkant van het dal. De wolken hangen laag en eventjes dreigt zelfs de zon door te breken.. na het ontbijt komt een ontroerend afscheid waar alleen de woorden 'adios' en 'graçias' ons bekend voorkomen, welke dan door ons ook vaak herhaald worden.

De weg richting Puerto Viejo de Talamanca is een stuk aangenamer dan gisteren. En hoe meer we naar het westen rijden, hoe sterker de wietgeur aan de kant van de weg wordt. Eenmaal in Puerto Viejo aangekomen wordt ons ook van alle kanten van alles aangeboden en overal komt de reggae muziek uit de steegjes. Dit lijkt volgens ons behoorlijk op de carribische kust. Ons plan was om te slapen in de hangmatten bij the Rocking J's, maar deze camping lijkt behoorlijk op het centrum en we verwachten hier vanavond niets anders dan een lange lawaaierige nacht. 200 mtr verderop zit Oasis, wat meer geschikt is voor ons. We mogen hier onze tent opzetten (we slapen vannacht op de grond in plaats van op het dak van de auto) en lopen via een paadje langs de oceaan naar het centrum van het dorp. Overal barretjes en strandtentjes, winkels, surfscholen en muziek. Iets buiten het centrum eten we burritos aan het strand en genieten van de vakantie..

Na de nodige, en verdiende, drankjes lopen we nog een keer naar de 'camping' en weer terug naar het dorp. En nadat we veel moeite hebben gedaan om alle marihuana af te slaan vinden we een klein restaurantje waar het erg lekker ruikt. We eten taco's en een hamburger en genieten even van de vrolijke barman die met erg veel plezier en zonder moeite een cocktail in elkaar bouwt.

In Puerto Viejo is iedereen erg chill en zelfs het weer lijkt vandaag mooi te blijven. Om 21uur begint onze òf jetlag weer op te spelen, òf we zijn stoned.. maar naar bed gaan doen we zeker. De luchtbedden zijn opgepompt, slaapzakken uitgerold en tandjes gepoetst.. wij zijn er klaar voor. Welterusten!

Dag 2

Vanmorgen ontbijten we met een toast met ei en fruit, lekker! We hopen ongeveer om 9 uur opgehaald te worden door Nomad America, het bedrijf waar we onze auto huren. Alberto is om half 10 met de auto bij ons hotel, en na veel uitleg over alle knopjes en lampjes kunnen we eindelijk op pad. We rijden gelijk door naar het vliegveld om te vragen waar onze tassen zijn, maar horen dat deze nog in het (vertraagde) vliegtuig zitten. 15 uur zijn we van harte welkom om onze spullen op te halen.

We kunnen nu op ons dooie gemak richting de supermarkt voor wat eten, zoeken een mooi plekje op om te overnachten en verdoen onze tijd met het luisteren van muziek. 14:30 uur rijden we richting het vliegveld waar Mathijs via de achterdeur naar binnen wordt geloodst om de tassen op te halen. Gelukkig, we hebben onze kleren weer!

We stappen in de auto en 'scheuren' naar Turrialba, een klein dorpje halverwege Puerto Viejo, waar we overnachten. We komen om 17:45 uur aan in de stromende regen en onze 4WD doet goed z'n best. We kamperen op het parkeerterrein van de observatorie lodge, wat voor een normale auto moeilijk te bereiken is. Het uitzicht schijnt hier fantastisch te zijn, helaas zitten er nu een paar wolken in de weg. We mogen ons eten klaarmaken onder het afdak van een van de lodges. Vandaag staan er pannekoeken met mug en kever op het menu.. ongedierte zat hier.

Om 20:00 uur is het pikkedonker en regent en onweert het nog steeds.. jammer! Door het gehang en gewacht zijn we best moe, wij liggen er vandaag in ieder geval op tijd in.

Dag 1 - heenreis

Goedemorgen allemaal! Door de positieve reacties van alle kanten van de wereld op onze reisverslagen, zijn we er dit jaar weer met een nieuw avontuur. Terwijl we dit schrijven, zijn we maar liefst een paar uur in het verre, warme, natte en vrolijke Costa Rica, maar het voelt alsof we al dagen onderweg zijn...

Onze reis begon vrijdagochtend 6uur (Nederlandse tijd) toen we opgehaald werden door Anneleen en Dex - het kersverse 4-potige familielid van Frank en Anneleen - om weggebracht te worden naar Schiphol. Wegens de verwachte drukte zijn we lekker vroeg vandaag. De drukte valt gelukkig mee, waardoor we wat extra tijd hebben om op Schiphol met Dex rond te lopen. Deze geniet van de gigantische hoeveelheid aandacht die hij krijgt en we verbazen ons dan ook over de hoeveel "aaaaaaah's", "oooooh's", foto's, knuffels en kusjes dit hondje krijgt.

Om 12 uur vliegen we richting Londen Heathrow, waar we 3 uur moeten wachten. Om 17 uur (Nederlandse tijd) vliegen we, onder het genot van een hapje, een drankje en een aantal films, richting Atlanta, een vlucht van 9uur. In Atlanta moeten we onze tassen ophalen en weer opnieuw inchecken. De 3 Amerikaanse dames waar we willen inchecken gooien onze tassen verbazend snel weer op de band voor het vliegtuig richting Miami, en zonder slag of stoot lopen we lekker snel door de douane. Nu moeten we wachten...

Het is voor ons nu 12 uur snachts en over 10(!) uur vertrekt ons vliegtuig richting Miami. Tot onze verbazing is op het grootste vliegveld ter wereld écht geen zak te doen, dus proberen we een stil en donker plekje op te zoeken om in slaap te sukkelen. Stil en donker is het helaas nergens en in slaap sukkelen lukt ook niet, dus na een erg lange en saaie nacht op harde stoelen en vloerbedekking zijn we blij dat we mogen inchecken. Nu nog anderhalf uur vliegen naar Miami, anderhalf uur wachten en 3uur vliegen naar San Jose, Costa Rica. Na ongeveer 30 uur reizen zijn we dan eindelijk in Costa Rica om onze tassen op te halen. Maar zoals stiekem al wel een beetje verwacht verschijnen onze tassen niet op de band. Verstrooid zoeken we nog een paar andere banden na.. tevergeefs. Bij de balie kunnen ze ons vertellen dat onze tassen in Londen staan. We vullen een aantal formulieren in en rijden met de taxi naar ons hotel. Met een beetje geluk zijn onze tassen er vanavond nog, met iets minder geluk morgenvroeg, 1 op de 3000 tassen komt nooit weer terug, dus we vragen ons af hoeveel geluk we hebben en stappen vies, bezweet en vermoeid om 15uur (plaatselijke tijd) in bed.

Om 23uur schrikken we wakker en proberen nog even wakker te blijven door een film te kijken, maar om 1uur vallen we weer in slaap om vervolgens om 6:30 uur aan het ontbijt te zitten. Onze tassen zijn er nog niet en we beseffen dat we de volgende keer nog beter moeten nadenken wat er in onze handbagage gaat...

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op onze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we zijn geweest.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Mathijs & Lianne