Vandaag is onze laatste dag in Costa Rica. Om12.38 uur vertrekt ons vliegtuig vanuit San Jose richting Miami, daar moeten we 1 uur en 50 minuten wachten, vliegen we 19.40 uur -plaatselijke tijd- naar Londen, weer 2 en half uur wachten om dan om 11.45 uur richting Schiphol te vliegen om vervolgens 14.05 uur aan te komen. In totaal een kleine 17 en half uur, goed te doen.

We ontbijten om 8 uur en hebben, voor het eerst via Uber, onze taxi tegen half 10 geregeld. Het is een beetje druk op de weg, maar op het vliegveld kunnen we overal zo doorheen lopen en om 11 uur zijn we ingechecked, door de douane en startklaar bij de goeie gate. We moeten nog wel even de beste meneer aan de balie er op wijzen dat de bagagetag aan ONZE tas moet en niet die van de buurvrouw, én dat Mathijs 2x is ingechecked en Lianne geeneen keer. Ach, kleinigheidje hou je toch.. Aan ons zal het in ieder geval niet liggen vandaag (onthoud dit even voor de rest van de reis)!

12.38uur vertrekt het vliegtuig en normaal gesproken begint het boarden een half uur van te voren, maar om 12.10uur zit er nog geen beweging bij de crew. Iedereen blijft rustig zitten en er is niks aan de hand. Om 12.45uur wordt er omgeroepen dat we, door mankementen aan het vliegtuig, met een vertraging van ongeveer 40 minuten kunnen boarden en vertrekken, we houden in Miami niet heel veel tijd over om over te stappen, maar moet lukken. Helaas zitten we om 14.30 uur nog steeds te wachten en wordt ons gemeld dat de vlucht naar Miami geannuleerd is, de eerst volgende vlucht gaat tegen 18 uur, waardoor wij onze aansluiting missen naar Londen.. shit! Er wordt, eerst in het Spaans en dan in het Engels, omgeroepen dat we een rij moeten maken voor de balie en dat onze tickets omgeboekt gaan worden en dat er een oplossing voor ons wordt gezocht. Zoals al eerder gezegd reikt ons Spaans niet verder van 'graçias' en 'cerveza' en staan we ergens halverwege de rij. We staan om 15.30uur nog in de rij en het schiet voor geen meter op, maar we hebben intussen wel een Nederlands gezin gevonden wat precies dezelfde vlucht heeft als wij. Als er om 16.00uur nog ongeveer 15 man voor ons staat, en nog wel 40 achter ons, moet een ander vliegtuig bij onze gate boarden met als gevolg dat we een nieuwe rij moeten maken ergens aan de andere kant van het vliegveld. Een heuse massasprint breekt los, alle tassen en telefoons worden gewoon achtergelaten, en Mathijs weet als 3e de nieuwe rij te bereiken.. helaas is er geen prijzenpot vandaag. Lianne en het Nederlandse gezin komen later met tassen en telefoons aanlopen en kunnen mooi vooraan inschuiven.

We krijgen, na een beetje geouwehoer, een nieuw ticket naar Miami, voor vanavond om 19.30 uur, een voucher voor diner in San Jose, reserveren stoelen voor een vlucht naar Philadelphia en Amsterdam en de rest wordt in Miami geregeld. We eten samen met Werner, Christine en hun kinderen een hamburger en wachten tot het tijd is. Er wordt ergens een nieuwe crew vandaan getrommeld die tegen 19uur met groot applaus het vliegtuig binnen lopen, en stipt op tijd vertrekt ons vliegtuig met heel veel blije mensen. Miami is 3 en half uur vliegen en heeft 1uur tijdsverschil waardoor we om 12 uur 's nachts, plaatselijke tijd, aankomen.

We worden opgewacht door de bemanning van American Airlines en krijgen nog meer vouchers voor eten, een taxi van en naar ons door AA geboekte hotel en tickets voor onze vlucht van morgen. Op de nieuwe tickets staat dat we niet naar Philadelphia vliegen maar naar Dallas, de crew kijkt ook gek op, maar er wordt ons verteld dat we echt via Dallas vliegen en dat alles geregeld is, komt goed! Nogmaals, aan ons ligt het niet vandaag! Bij de douane aangekomen staat er een dikke rij te wachten om het land binnen te komen. Na ons paspoort digitaal te hebben ingechecked moeten we nog langs een ambtenaar voor een stempel. Christine krijgt als 'willekeurige' reiziger een X op haar formulier en moet aansluiten in een andere rij, die 2x zo lang is. Als we om 1.45 eindelijk allemaal buiten staan moeten we nog een half uur wachten op onze bus, gelukkig zien we daar onze andere lotgenoten ook en hebben we -vergeleken met hen- geen tijd verloren... je moet het positief inzien! Werner is voorin de bus gaan zitten en bij het hotel aangekomen rent hij naar de balie en checkt in voor 6 personen. 3uur liggen we eindelijk in bed!

Heel lang hebben we niet, want om 7.00uur gaat de wekker weer.

We douchen, pakken onze spullen en stappen in de bus van 8.30uur richting het vliegveld waar om 11.05 uur ons vliegtuig richting Dallas (of Philadelphia?). Totaal onverwachts kunnen we alle 6 niet online inchecken en mogen we weer aansluiten in de rij voor de helpdesk. Een kwartiertje later zijn we aan de beurt waarna Werner, Christine en de kinderen snel geholpen zijn, Werner moet nog wel effe 100 dollar neerleggen omdat z'n koffer te zwaar is.. Onze tickets hebben iets meer aandacht nodig. Blijkbaar is er iets mis gegaan met onze nieuwe tickets, we zijn wéér totaaaal verrast.. -kuch-, we hebben wel tickets maar er is geen vlucht aan gekoppeld. De aardige man wil ons gelukkig wel heel graag helpen en doet z'n uiterste best maar het wil maar niet lukken. Na een uur knooien is hij het zat en boekt compleet nieuwe tickets voor ons, en omdat het allemaal zo lang geduurd heeft krijgen we de stoelen bij de nooduitgang met extra veel beenruimte.. topper! We moeten aardig doorlopen om nog op tijd bij de douane te komen en na een beetje gehaast komen we om half 11 aan bij de gate en zitten we om kwart over 11 in een vliegend vliegtuig richting Dallas, yessss!

De vlucht naar Dallas verloopt soepeltjes, de nooduitgang is niet gebruikt (geen glijbaan vandaag) en we komen rond 13uur plaatselijke tijd aan. 15.25 uur vertrekt ons vliegtuig richting Amsterdam, waardoor we nog tijd hebben om een lekkere pizza te halen. Per ongeluk vindt Werner nog een voucher van $48 die in een half uur nog even opgemaakt MOET worden, wat dan ook een groot asociaal grijpfestijn wordt bij het supermarktje. Te veel pakjes kauwgom, te veel koeken, te veel chips, mars, twix, drinken, snoep, chocoladerepen, eiwitrepen, alles wordt overal uit de schappen getrokken. Tijdens het scannen komen we erachter dat het geld nog niet op is en zelfs de cassiere helpt mee het geld opmaken. Maar om 15 uur begint het hele grapje weer van voor af aan met een kleine vertraging, gevolgd door nog een.. boarden kan nog niet doorgaan in verband met problemen. We zijn het knetter knetter zat en als laatste genadeklap van American Airlines wordt ook deze vlucht geannuleerd! Gelukkig wordt er wel gelijk gekeken naar een vervangend vliegtuig.

Kwart over 6 zitten we eindelijk in een 'vliegtuig', ik geloof een Fokker, bouwjaar 1944, waarvan ook de bemanning nog denkt dat we richting Normandië gaan.. als iemand nog niet chagrijnig was, is die dat nu zeker wel. 10 uur vliegen in een oud krot met gepensioneerde bemanning, geen tv, geen wifi, geen stopcontact of USB-poort, geen airco (wel arko), geen beenruimte, geen zin en geen energie meer. Van ellende worden de kaarten maar weer voor de dag gehaald, deze zijn zowat versleten deze vakantie. Tegen 11 uur komen we dan eindelijk weer in Amsterdam en worden we verwelkomd door het welkomstcommité, Frank, Anneleen en Dex (a.k.a. de kievitstrijders) en knallen we richting huis.

Wij zijn er wel klaar mee, genoeg American Airlines gezien de afgelopen dagen, maar aan ons heeft het niet gelegen. De vakantie zit er nu echt op en maandag mag Mathijs weer lekker werken. Het wasechteen fantatische vakantie!! Costa Rica is zeker een aanrader!En.... gelukkighebben we de foto's nog.. Tot volgend jaar (?)